مولانا هميشه ميگفت شمس خورشيد من است و من اگر نوري دارم از اوست. در اين غزل او شمس و ولي را مظهر خضر و الياس ميداند. خضر، الياس، عيسي، و حضرت مهدي (عج) به لطف خداوند از زمان تولد تا به امروز زندهاند. اغلب، حضرت خضر را نماد راهنماي گمشدگان ميدانند. چنانکه در هفتپيکر نظامي بر اين مبنا روايت ميکند. در اين غزل، خضر نماد قوه باسطه خداوندي است، و الياس نماد قوه قابضه او، که به اين معنا انسان از ولي هم زنده ميشود و هم ميميرد. و هر دو اينها در راستاي رسيدن به خداست.
خواننده متن: حسام الدین سراج
تصاویر از ای نهنگ (enahang.ir)؛ زندگی بدون نهنگ ممکن نیست
کانال پارچینا: @parchina