آهنگ در بیات اصفهان ساخته استاد روح الله خالقی.. شعر : استاد بیژن ترقی... درباره غلامحسین خان بنان:: بنان، متولد اردیبهشت ۱۲۹۰ در قلهک تهران و درگذشته در ۸ اسفند ۱۳۶۴ خواننده بی بدیل ایرانی با نوای مخملی منحصربه فرداست که از سالهای ۱۳۲۱ تا دهه ۵۰ در زمینه موسیقی ملی ایران فعالیت داشت. او عضو شورای موسیقی رادیو، استاد آواز هنرستان موسیقی تهران و موسس انجمن موسیقی ایران بوده.است. پدرش کریم خان بنان الدوله نوری و مادرش دختر شاهزاده رکن.الدوله (برادر ناصرالدین شاه) بود. از شش سالگی به خوانندگی و نوازندگی ارگ و پیانو پرداخت و در این راه از راهنمایی.های مادرش که پیانو را بسیار خوب می نواخت بهره.ها گرفت، اولین استاد او پدرش بود و دومین استاد، مرحوم میرزا طاهر ضیاءذاکرین رثایی و سومین استادش مرحوم ناصر سیف بوده.اند. از سال ۱۳۲۱ صدای غلامحسین بنان، همراه با همکاری عده.ای از هنرمندان دیگر از رادیو تهران به گوش مردم ایران رسید و دیری نگذشت که نام بنان زبانزد همه شد. روح.الله خالقی او را در ارکستر انجمن موسیقی شرکت داد و با ارکستر شماره یک نیز همکاری را شروع کرد و از بدو شروع برنامه همیشه جاوید «گلهای رنگارنگ» بنا به دعوت استاد داود پیرنیا همکاری داشت.بنان در طول فعالیت هنری خود، حدود 350 اهنگ را اجرا کرد و انچه که امتیاز مسلم صدای او را پدید می اورد، زیر و بم.ها و تحریرات صدای او است که مخصوص به خودش می.باشد. بنان نه تنها در اواز قدیمی و کلاسیک ایران استاد بود، بلکه در نغمات جدید و مدرن ایران نیز تسلط کامل داشت. تصنیف زیبا و روح پرور «الهه ناز» او بهترین معرف این ادعا می.باشد. وی در سال ۱۳۳۶ در اثر یک سانحه رانندگی در جاده کرج یک چشم خود را از دست داد. محل دفن او در امامزاده طاهر کرج است. از سال 1364 یعنی زمان فوت استاد شهیر موسیقی ایران تا سال 1389 سنگ قبر بنان تعویض نگردید، سال 1389 به دلیل پاره ای از تغییرات در امامزاده طاهر کرج و هم سطح سازی قبور و تعویض همه ی سنگ قبر های نزدیک صحن، سنگ قبر بنان نیز تعویض گردید و به شکل کنونی درآمد... **متن ترانه بهار دلنشین :: تا بهار دلنشین …… آمده سوی چمن ای بـــــهار آرزو …… بر سرم سایه فکن چون نسیم نو بهار …… بر آشــیانم کن گذر تا که گلباران شود …… کـــــلبه ویران من تا بهار زنــدگی …… آمد بیا آرام جان تا نسیم از سوی گل …… آمـــد بیا دامن کشان چون سپندم بر ســـــر …… آتش نشان بنشین دمی چون سرشکم در کـنار …… بنشین نشان سوز نهان ****** تا بهار دلنشین …… آمده سوی چمن ای بـــــهار آرزو …… بر سرم سایه فکن چون نسیم نو بهار …… بر آشــیانم کن گذر تا که گلباران شود …… کـــــلبه ویران من باز آ ببین در حیرتم …… بشکن سکوت خلوتم چون لاله تنــها ببین …… بر چهره داغ حسرتم ای روی تـو آیینه ام …… عشقت غم دیرینه ام باز آ چو گل در این بهار …… ســـــر را بنه بر سینه ام