یکی از سوالات بسیار مهم افراد این است که چه عاملی باعث شده است در موقعیتی که اکنون در آن هستند، قرار بگیرند. و چه عاملی جایگاهی را که افراد در آن قرار می گیرند را تعیین می کند؟(جایگاه و وضعیت مالی، وضعیت سلامتی، وضعیت شغلی، میزان رضایتمندی از زندگی)
و آن عامل چیزی نیست جز باورها و اعتقادات افراد نسبت به موضوعات مختلف زندگی شان.
باور چیست؟ باور فکری است که هزاران بار تکرار شده است. هزاران بار راجع به آن موضوع شنیدید، صحبت کردید، فکر کردید و بخشی از وجود شما شده است.
خیلی از باورهای شما به صورت غیر ارادی و ناخودآگاه در ما شکل گرفته است و ما نسبت به آن آگاهی نداریم.
باورهای شما در کودکی توسط خانواده، در مدرسه توسط معلمین، در جامعه توسط دوستان، و از همه مهمتر رسانه های جمعی شکل می گیرد و با گذشت زمان و تکرار عادت ها به عنوان یک قانون ماندگار در زندگیتان در می آید.
به همین دلیل است که مهمترین قانون زندگی، قانون باورهاست. یعنی آن چیزی را که باور داشته باشید، در زندگی می بینید و برایتان اتفاق می افتد.
شاید هیچ نیرویی قدرتمندتر از نیروی باور و اعتقاد شما وجود نداشته باشد. این نیرو هم می تواند بسیار مفید، و هم بسیار ویران گر باشد و این بستگی به نوع و جنس باورهای شما دارد.
مثال بسیار آشنا در این زمینه، باوری است که در مدرسه به ما تحمیل شده است. «علم بهتر است یا ثروت».
یعنی یا علم یا ثروت، و هر دو را با هم نمی شود انتخاب کرد. و این باور در بسیاری از افراد به صورت ناخودآگاه شکل گرفت. و نتیجه این شد که در حال حاضر افراد تحصیل کرده بسیار زیادی برای بی سواد ترین افراد و با حداقل حقوق مشغول به کار هستند.
ولی اگر این باور به این صورت بیان می شد و در ما شکل می گرفت که «علم بهتر است با ثروت» سرنوشت خیلی از افراد می توانست تغییر کند.
اگر گاهی وقت ها احساس می کنیم که از خودمان و وضعیتی که در آن قرار داریم راضی نیستیم و هر کاری که انجام می دهیم نتیجه نمی گیریم ریشه در باورهای شما دارد. باورهای خود را تغییر دهید تا نتایجی که در زندگی میگیرید تغییر پیدا کند.
وقتی باور و اعتقادی در ما شکل گرفت به دنبال اصلاح آن نیستیم بلکه بیشتر به دنبال تایید آن هستیم. برای همین است که باورها هر روز قوی و قوی تر می شوند و تغییر دادن آنها کار مشکلی به نظر می رسد.
بنابراین اگر خواهان تغییر در زندگی خود هستید ابتدا باید خودتان را تغییر دهید.
و نکته آخر اینکه اصولا انسان ها، آن چیزی را که می بینند باور نمی کنند بلکه آن چیزی را که باور دارند در زندگی می بینند.