انتقاد تند از رییس صدا و سیما به دلیل نارضایتی از عملکرد وحید جلیلی: مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه هنر و عضو هیات علمی این دانشگاه با انتقاد از رئیس صداوسیما و وحید جلیلی قائم‌مقامش گفت : با طرد کردن چهره‌های شاخص از جمله احسان علیخانی، سروش صحت، عادل فردوسی‌پور، مهران مدیری و رامبد جوان ، برنامه‌های تلویزیون به شدت افت کرده و تماشاگران آن کاهش یافته است . چند روز گذشته یک فایل صوتی از جلسه وعاظ با پیمان جبلی ، رئیس صداوسیما منتشر شده است که از انتقادات تند حجت‌الاسلام علی سرلک از رئیس صداوسیما و وحید جلیلی قائم‌مقامش می‌گوید. انتقاداتی مشابه آنچه که تا پیش از این توسط رسانه‌های مختلف مطرح شده بود اما این بار توسط یک روحانی آن هم در جلسه‌ای چشم‌درچشم رئیس رسانه ملی و قائم‌مقام او یعنی وحید جلیلی عنوان شده که ابتدا از کانال‌های مجازی سر درآورد و پس از آن به خبرگزاری‌ها و رسانه‌های رسمی هم رسید. حجت‌الاسلام علی سرلک، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه هنر بوده و عضو هیات علمی این دانشگاه است. علی سرلک متولد سال ۱۳۵۰ در الیگودرز است و دارای مدرک سطح ۴ حوزه علمیه و هم‌اکنون مشغول تحصیل دروس خارج حوزه است. از مهم‌ترین اساتید او می‌توان به حضرات آیات جوادی‌آملی، هاشمی‌شاهرودی، مقام معظم رهبری، میرباقری، آدینه‌وند و علیدوست اشاره کرد. حجت‌الاسلام سرلک در زمینه‌های تعلیم و تربیت اسلامی، مشاوره ازدواج و خانواده با صداوسیما همکاری دارد. جالب اینجاست که انتقادات این استاد حوزه و دانشگاه همان‌هایی است که بارها در رسانه‌های مختلف از مدیریت رسانه ملی ذکر شده اما جبلی از آن به ‌عنوان انتقادات بی‌پایه و اساس همراه با کینه‌توزی یاد کرده و آنها را به مخالفان نسبت داده است. در حالی که چنین انتقاداتی به دلیل شرایط حاکم بر رسانه ملی و از دست رفتن سرمایه‌های این رسانه می‌شد. مدیریت فعلی سازمان از ابتدا با هدف ریل‌گذاری تازه و آفریدن چرخ از ابتدا به این رسانه وارد شد و چنان به مدیران قبلی این سازمان تاخت و شیوه‌های مدیریتی آنها را زیر سوال برد که گویی قرار است همه چیز کن فیکون شده، انقلابی در سازمان صداوسیما صورت گیرد و با نیروهایی جدید و تازه‌نفس برنامه‌هایی تولید شود که تماشاگر میلیونی را به همراه داشته باشد. غافل از اینکه این سازمان تماشاگران خود را مدیون برنامه‌های و نیروهایی بود که در آن کم‌کم ساخته ‌وپرداخته و تربیت شده بود و با حفظ قواعد و شرایط آن و خطوط قرمز رسانه ملی دست به تولید برنامه‌هایی می‌زدند که هم تماشاگران را راضی نگه می‌داشت و هم منتقدان را جذب می‌کرد. اما از آنجا که مدیریت فعلی به اقدامات انقلابی خو کرده، تصورش این بود که باید در رسانه ملی انقلاب کند، قبلی‌ها را از این سازمان طرد کرده و نیروهای خودی را با خود به این رسانه بیاورد، دست به تصفیه سازمانی زد. بسیاری از مدیران شبکه‌ها که سال‌ها توانایی و اعتبار خود را ثابت کرده بودند از کار بیکار شدند. نهادهای تازه مانند سیمرغ در کنار سازمان عریض و طویل فعلی شکل گرفت که هریک مدیران و نیروهای تازه‌ای داشت که خود به فربه‌تر شدن این سازمان و افزایش هزینه‌های آن انجامید. مرکز سیمرغ تبدیل به موسسه‌ای شد که همه آنها فعالیت‌هایی که پیش از این در سازمان انجام می‌شد به آن سپرده بدون اینکه دلیل موجه و منطقی برای بیرون بردن این فعالیت‌ها از سازمان صداوسیما وجود داشته باشد. اما مهم‌تر از آن این بود که خروجی این موسسه و دیگر تولیدات سازمان هم آن‌طور نبود که مورد توجه مخاطبان قرار گیرد. «سیدخندان» نتوانست جای «خندوانه» را بگیرد و «دیدی نو» و «داستان شد» آنقدر ضعیف، دم‌دستی و سطحی تولید شدند که حتی یک درصد از تماشاگران «کتاب‌باز» را هم جذب نکردند. طرد کردن چهره‌های شاخص و برنامه‌های آنها سبب افت شدید تماشاگران تلویزیون و کاهش شدید تاثیرگذاری آن بر قشرهای مختلف جامعه شد. حالا مخاطبانی که گرایش به شبکه‌های ماهواره‌ای داشتند از تلویزیون روی برگرداندند و آنهایی که شبکه خانگی را ترجیح می‌دادند به پای برنامه‌های آن نشستند. کاهش مخاطبان سیما مصادف با افزایش تولیدات شبکه خانگی شد که تلویزیون به دلیل تسلطی که بر تولید و پخش برنامه‌های آن دارند نه این شبکه را به‌ عنوان بازوی فرعی بلکه رقیب خود فرض می‌‌‌کرد. همان‌هایی که در سال‌هایی نه ‌چندان دور در تلویزیون برنامه تولید می‌کردند به شبکه خانگی کوچ کرده و افرادی مانند احسان علیخانی، سروش صحت، عادل فردوسی‌پور، مهران مدیری و رامبد جوان برنامه‌های پربیننده‌ای را برای این شبکه‌ها تولید می‌‌کنند. برنامه‌هایی که همچنان مخاطب دارد و اتفاقاً آنها با دستمزدهای بالاتر و دست بازتر در این شبکه‌‌ها مشغول به کار شدند.