📌«وَ مِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ»؛ و از شرّ غاسق به خدا پناه می‏برم. «غَسَقَ» در لغت به دو معنا است. معنای فعلی «غَسَقَ» یکی به معنای «أظلَمَ» یعنی تاریک کرد است و دیگری به معنای سَیلان و جاری شدن. معنای اسمی «غَسَق» نیز با توجه به آن‏چه که در کتب لغت وجود دارد، شش معنا است. 📌معنای اول غاسق عبارت است از شب، هنگامی که شفق برود. هنگامی که سرخی افق برود و تاریکی تمام شود و سراسر آسمان را بگیرد به آن غاسق می‏گویند. 📌 معنای دوم عبارت است از هنگامی که سیاهی شب شدّت پیدا کند. 📌 معنای سوم عبارت است از ماه؛ امّا هنگامی که در مُحاق قرار بگیرد. شب های آخر ماه که ماه دیده نمی شود گفته می‏شود که ماه در محاق قرار گرفت. 📌معنای چهارم غاسق عبارت است از ماه؛ امّا در هنگامی که تمام قرصش گرفته شود. 📌 معنای پنجم که صاحب تفسیر مجمع البیان آن را در تفسیرش نقل می کند این است که: غاسق یعنی هاجم، حمله کننده و هجوم برنده. البتّه نه هر هجوم برنده و حمله کننده ای؛ هجوم برنده و حمله کننده ای که بخواهد ضرر بزند و خطرناک باشد....