جمعیت همیاران سلامت روان اجتماعی ایران با هدف افزایش توانمندی اقشار مختلف جامعه در راستای افزایش سطح سلامت روان و پیشگیری از آسیب های اجتماعی فعالیت می نماید. باور ما بر این است که با افزایش مشارکت جویی و احترام به خرد جمعی و رویکرد تسهیل گرانه می توانیم در ارتقای سطح کیفیت زندگی اقشار جامعه تاثیر داشته باشیم. تاریخچه برنامه همیاران سلامت روان اجتماعی ایران: در سال 1375 که اجرای پروژه شهر سالم توسط سازمان بهداشت جهانی در کوی سیزده آبان شهر ری آغاز به کار کرد، از هر سازمان یا ارگانی جهت ارائه طرحهای سالم سازی درخواست همکاری گردید. دفتر پیشگیری از آسیب های اجتماعی، در حوزه معاونت امور فرهنگی و پیشگیری سازمان بهزیستی کشور، ضمن بازدید از محله مذکور و گفتگو با مردم و مشاهده ابراز علاقه مندی آنها در همکاری جهت حل مسائل و معضلات محله خود و همچنین مطالعه و بررسی در جهان و ایران در زمینه چنین مشارکتی، جهت اثبات فرضیه خود که: برای مداخله و پیشگیری از آسیب های اجتماعی از مؤثرترین راهبردها، استفاده از مردم همان اجتماع است ، برنامه همیاران سلامت روان را تهیه و تنظیم نمود و با تیمی متشکل از معاونت های امور فرهنگی و پیشگیری، کارشناسان مسئول برنامه، مشاوران همیاری و مردم داوطلب (همیاران سلامت روان) استانها، کار خود را از کوی سیزده آبان و استان هرمزگان (بندر عباس) به مراکز کل استانهای کشور (به طور آزمایشی – به خاطر تفاوت فرهنگ ها) گسترش داد. سال1377در واقع سال شروع فعالیت همیاران بود. در بهمن ماه سال 1381 همیاران سلامت روان با اخذ مجوز های لازم از مراجع قانونی به عنوان یک تشکل غیر دولتی فراگیر«NGO » و با نام ((همیاران سلامت روان اجتماعی ایران )) فعالیت خود را با همان هدف ارتقاء سلامت روان جامعه در بعد وسیعتری از محله به منطقه و کشور و فرا کشور آغاز نمودند. و این سر آغاز دوران جدید فعالیت همیاران سلامت روان می باشد. اهداف * هدف کلي: • ارتقاي سلامت رواني اجتماعي اهداف اختصاصي: • سعي در ايجاد تغيير رويه زندگي معمولي مردم • تلاش جهت ايجاد فضايي براي مشارکت مردم درخصوص تصميم گيري براي حل مسائل مربوط به خود، محله و اجتماع • توانمندسازي مردم متناسب با شرايط زندگي امروزي • تلاش براي ايجاد احساس مسئوليت جمعي (همدلي، تعامل و…) • افزايش مهارت هاي فردي و اجتماعي • تلاش در جهت تعامل با مراکز اشتغال محور با هدف کارآفريني • فراهم نمودن زمينه هاي لازم براي تصميم گيري هاي جمعي به منظور تغيير و يادگيري • فراهم نمودن زمينه مساعد براي مشارکت عمومي و ايجاد حس استقلال فردي و جمعي • تلاش براي ايجاد ساختارهاي مردمي • تقويت برنامه ريزي مشارکتي براي رفع يا کاهش آسيب هاي اجتماعي • تقويت، ترويج و تعميق مشارکت در بين مردم • ساماندهي اوقات فراغت افراد محله از طريق شرکت در فعاليت هاي همياري • تسهيل هويت يابي اجتماعي از طريق تجربه اندوزي و ايفاي نقش هاي فعال اجتماعي • جذب افراد داوطلب به منظور گسترش برنامه همياران سلامت روان • انتقال مهارت هاي کسب شده توسط اعضاي گروه به ساير افراد • افزايش مهارت هاي زندگي و ارتباطي • کمک به تقويت فعاليت هاي خود جوش • ترويج فعاليت هاي همياري به عنوان بخشي از جامعه در کنار دولت.