مرورگر شما قادر به پشتیبانی از ویدیو نیست

باده نوشان ازل را نوش باد

287 بازدید
۱ سال پیش

جغزل شمارهٔ ۸۱۲ از جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی، مولانا و رومی شاعر فارسی‌گوی، نام کامل وی «محمد بن محمد بن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلال‌الدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده می‌شده‌است. در قرن‌های بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» برای وی به کار رفته‌است. زبان مادری وی پارسی بوده‌است. نفوذ مولوی فراتر از مرزهای ملی و تقسیمات قومی است، دیگر مسلمانان آسیای میانه و مسلمانان جنوب شرق آسیا در مدت هفت قرن گذشته به شدت از میراث معنوی رومی تأثیر گرفته‌اند. ترجمهٔ سروده‌های مولوی که با نام رومی در غرب شناسایی شده به‌عنوان ,«محبوب‌ترین» و «پرفروش‌ترین» شاعر در ایالات متحدهٔ آمریکا شناخته می‌شود. این غزل با صدای زیبای و ماندگار استاد فریدون فرح اندوز سروده شده است . تهیه و تدوین فیلم و موزیک توسط آقای مجید خندلی درشهر برلین آلمان و در سال۲۰۲۲ میلادی برار با سال ۱۴۰۱ خورشیدی