اگر به موضوع ساخت دستگاههای تشخیص چهره علاقه دارید؛ لازم میدانم تا ابتدا تاریخچهای از این دستگاهها را خدمتتان عرض کنم.
چندین سال پیش زمانی که تکنولوژی تشخیص چهره برای اولین بار وارد ایران شد و دستگاههای حضور و غیاب و کنترل تردد تشخیص چهره مورد توجه قرار گرفتند، شرکتهای بسیاری اقدام به وارد کردن دستگاههای حضور و غیاب چینی و بیکیفیت کردند.
این دستگاهها، در آن زمان در بین مردم بسیار محبوبیت پیدا کرده بودند و مدیران شرکتهای مختلف حاضر بودند هر پولی بابت داشتن این دستگاه را پرداخت کنند و این تکنولوژی خارقالعاده را برای کارمندانشان فراهم کنند.
البته شرکتهای وارد کنندهی این دستگاهها هم در آن زمان سود بسیاری به جیب زدند زیرا با فروختن دستگاههای حضور و غیاب بیکیفیت چینی به جای کالای اصیل تولید داخلی، در ازای صرف هزینهای کم سود بسیار بالایی به دست آوردند.
شرکتهایی که از این دستگاههای حضور و غیاب چینی استفاده میکردند پس از مدتی پی به بیکیفیت بودن این دستگاهها بردند و دیگر نتوانستند از این دستگاهها استفاده کنند.
دلیل این بیاعتمادی نیز این بود که این دستگاهها اشتباها افراد را به جای یکدیگر تشخیص میداد یا فرآیند تشخیص چهره زمان بسیار زیادی میبرد و باعث کلافگی مدیر و کارمندان میشد.
بنا به پیشامد مشکلات بالا، ذهنیت مدیران هم در برابر دستگاههای حضور و غیاب تشخیص چهره نیز خراب شد و تصور کردند حالا که دستگاههای تشخیص چهره چینی این بلا را بر سر سازمانشان آورده و وضعیت تقلبها را بیشتر کرده است، پس تمامی دستگاههایی که از تکنولوژی شناسایی چهره استفاده میکنند؛ متقلب و بیفایده هستند.