داستان درباره درویشی است که هر ماه مبلغی به عنوان مستمری دریافت می‌کند و به همان اندازه هم وام، قبلا گرفته بوده است. مستمری درویش تا حتی پس از فوت محتسب هم باقی می‌ماند، و مولانا جلال الدین محمد بلخی (Rumi)، دلیل آن را بزرگی محتسب می‌داند. دلیل آن خیر پابرجا پس از فوت محتسب، آن بوده است که مرگ برای صاحبان کرامت نیست، و بلکه آن‌ها زنده می‌مانند. در این ویدئو شعر پارچینا درباره این داستان از مولانا آمده است. ویدئوهای بیشتر کانال پارچینا: @parchina **زندگی بدون نهنگ ممکن نیست**